Dział terapii zajęciowej wykorzystującej użycie wyselekcjonowanych materiałów czytelniczych jako pomocy terapeutycznej w medycynie i psychiatrii, a także poradnictwo w rozwiązywaniu problemów osobistych przez ukierunkowane czytanie. Biblioterapia zakłada wykorzystanie książek i czasopism dla regulacji systemu nerwowego i psychiki człowieka. Bada również możliwości profilaktycznego traktowania książki i czytelnictwa w szerszych zbiorowościach społecznych. Termin biblioterapia po raz pierwszy został użyty w 1916 przez Samuela Mc Crothersa w "Atlantic Month". W 1920 hasło znalazło się w oxfordzkim słowniku języka angielskiego.